Thuis in de nieuwe Gildenborgh

Een groepje bewoners heeft zich op de comfortabele banken in de huiskamer geïnstalleerd om naar de verrichtingen van de Nederlandse schaatsers tijdens de Olympische Spelen te kijken. Die ochtend heeft Ireen Wüst goud gewonnen en ze hopen vanmiddag op meer medailles. “Er is echt een programmaatje rondom de Olympische Spelen georganiseerd,” vertelt Frieda van den Bosch, afdelingsmanager van De Gildenborgh. Het is nog niet eens maand geleden dat de bewoners van het woonzorgcentrum zijn ingetrokken op de eerste verdieping van De Parkgraaf.

Hoewel de verhuizing hemelsbreed niet meer is dan een 150 meter - er is geen verhuiswagen aan te pas gekomen - werd alles minutieus voorbereid om het half januari als een goed geoliede machine uit te voeren. “Medewerkers hebben veel meegedacht en zijn heel flexibel geweest,” zegt Frieda.

Optelsom
De verhuizing was noodzakelijk. “Het is eigenlijk een optelsom. De vorige locatie was technisch in slechte staat en de voorzieningen waren verouderd. Bijvoorbeeld het sanitair. Een bewoner moest ’s nachts de kamer uit en over de gang naar het toilet. Dat past niet meer bij de normen van deze tijd.”

In De Gildenborgh wonen nu 28 mensen met dementie, verdeeld over drie woongroepen. Kleinschalig wonen is belangrijk en daarom was er eerst een verbouwing nodig. De huiskamers, ieder met een eigen keuken, grenzen aan een lange gang waar de bewoners kunnen rondlopen. Overal staan bankjes, zodat ze onderweg kunnen uitrusten. Ook de bioscoop, het winkeltje en het reminiscentietrefpunt hebben een plek gevonden in het nieuwe onderkomen.

Herkenbaar
Hoe de bewoners de verhuizing hebben ervaren? Boven verwachting goed. Frieda: “We hebben gezorgd dat de woonkamer al helemaal ingericht was, en de spulletjes van de bewoner werden meteen in de middag uitgepakt.” Het logistieke proces verliep heel voorspoedig, maar de onrust die Frieda had ingeschat, was er wel degelijk: “De bewoners kwamen in een nieuwe omgeving waar ze moesten wennen en hun loopje naar de eigen kamer weer moesten leren.” Sommige bewoners hebben bijvoorbeeld ook een andere buurman gekregen. Samen delen ze een sanitair blok. “Dat was ook nieuw voor bewoners. En in de eerste week gingen bewoners nog de gang op om het toilet te zoeken. Je ziet dat het nu herkenbaar is geworden.”

Dat de verhuizing goed is verlopen, vindt ook mevrouw Rozendaal. De verhuizers hebben het zware werk gedaan en samen met haar zoon heeft ze de verhuisdozen uitgepakt. “De kamer is veel lichter. Veel meer planten kan ik hier kwijt.” Haar zoon Erik vult aan: “Ze vindt de kamer echt mooier dan die andere”. Dit beaamt mevrouw Rozendaal volmondig. Ze is er echt op vooruit is gegaan.

Stadsboerderij
Er staat een comfortabele stoel naast het grote raam, met uitzicht op stadsboerderij Eilandsteede. “Regelmatig zit ik naar buiten te kijken. Dan zijn ze in de tuin aan het spitten of aan het zaaien. Ze zijn altijd druk bezig.” Iedere week gaat mevrouw Rozendaal al even kijken en als het ‘wat rustiger is met corona’ kan dat nog vaker. Ze kijkt uit naar de lente en de zomer als de tuin nog groener en mooier wordt.

Alles is er beter op geworden. Hoewel… het enige gemis is de geliefde binnentuin van de oude locatie. Mevrouw Rozendaal: “Die missen we allemaal. Maar er is beloofd dat we weer een tuin krijgen, dus dat is fijn”. Dat bevestigt Frieda. Het oude gebouw van De Gildenborgh gaat eind maart gesloopt worden en op een gedeelte van die grond komt een nieuwe tuin. Tot die tijd kunnen de bewoners gebruik maken van de tuin van De Parkgraaf.

Dit artikel verscheen eerder in ContACt lente 2022.