'Nu is er meer tijd voor gezelligheid'
De moeder van Kees Rem is 98 en sinds een half jaar woont ze in woonzorgcentrum De Wartburg, het huis waar ze zelf ook als vrijwilliger actief is geweest. Voor haar verhuizing was er veel thuis- en mantelzorg nodig. “Nu ze hier woont, is er ook weer meer ruimte voor gezelligheid”, zegt schoondochter Caroline Torsing.
“Het is best even wennen hoor”, zegt mevrouw Rem over haar verhuizing. “Maar ik heb het wel naar mijn zin.” “We hebben het lang met elkaar gered”, vertelt Kees. “Ze stond al op de wachtlijst voor een plekje in De Wartburg. Begin dit jaar werd duidelijk dat mijn moeder 24-uurszorg nodig heeft en gelukkig kon ze hier terecht. In deze buurt heeft ze altijd gewoond en hier komt ze ook weer vertrouwde gezichten tegen. Daar ben ik blij mee, want ik wil graag dat mijn moeder het naar haar zin heeft.”
Intensief
Mantelzorgen is intensief en vraagt veel tijd en energie. “Helpen met aankleden, opruimen, boodschappen doen, helpen met eten, eigenlijk deden we alle voorkomende klusjes”, vertelt Caroline. “Kees nam alle regelzaken voor zijn rekening, van de administratie tot afspraken met de thuiszorg, het aanvragen van een WLZ-indicatie, de bank- en belastingzaken.” “En dan wil je natuurlijk ook nog wat gezelligs met elkaar doen”, vult Kees aan. “Dat schoot er soms nog wel eens bij in. Weliswaar had mijn moeder een huishoudelijke hulp en thuiszorg, maar zelf ben je ook voortdurend bezig met het reilen en zeilen van haar zaken én je eigen leven.”
Aandacht voor elkaar
Nu een deel van de zorg uit handen is genomen, ontstaat er weer meer ruimte om samen dingen te ondernemen. “We zijn hier regelmatig te vinden”, zegt Caroline. “Mijn schoonmoeder is een leuke vrouw, we kunnen het goed vinden. Dan eten we samen en je merkt dat ma via ons ook weer gemakkelijker een gesprekje aanknoopt. Als we er zijn, helpen we mee met het halen en brengen van bewoners.”
Gerust gevoel
“Op zondag gaan we met moeder naar de kerk, dat vindt ze belangrijk”, vertelt Kees. “We maken regelmatig een wandelingetje met de rolstoel. Soms helpen we bij activiteiten. Er is nu meer tijd om weer dingen samen te doen, samen te genieten van de tijd dat ze er nog is. We merken ook dat de reuring die bij deze woonvorm hoort haar ook goed doet. Want thuis zat ze, ondanks dat de thuiszorg en wij er regelmatig waren, grotendeels alleen. Hier is meer te doen, kan ze deelnemen aan activiteiten en ontmoet ze andere mensen. Fijn voor haar, maar ook een geruststellend idee voor ons dat er zorg en aandacht beschikbaar is als dat nodig of gewenst is.”
Verrijking
Of ze ooit overwogen hebben om minder te doen nu moeder Rem een veilig plekje heeft? “Nee, helemaal niet”, antwoordt Caroline beslist. “Het is hier een prima plek, een leuk huis, met lieve mensen. Maar het is veel te leuk om zelf ook nog dingen te doen met elkaar. Het is niet alleen een verrijking van het leven van je moeder of vader, maar ook voor jezelf. Je voegt echt iets toe aan het leven van je ouders. Zij hebben voor ons gezorgd toen we klein waren, nu helpen wij ze een handje. Dat is betekenisvol voor iedereen. We zouden niet anders willen.”