De kracht van kwetsbaarheid
Maria is op visite bij Juliska, de bewoners van ’t Huis aan de Vecht hebben het over ‘Verwacht het onverwachte’. Dat is het thema van de gespreksgroep waar ze beide aan deelnemen. Het leven loopt soms anders dan waar je op rekende. Hoe ga je daarmee om? Waar haal je kracht uit als die hard nodig is? Ze vinden het fijn om hun ervaringen in de groep te kunnen delen met andere bewoners. “Bij mij liep het niet vanwege de ouderdom anders, maar doordat ik MS kreeg,” zegt Juliska. “In het dagelijks leven is dat geen onderwerp waar ik snel over praat, maar wel in deze groep. Iedereen vertelt persoonlijke verhalen. Dat geeft troost en inspiratie, het verbindt de deelnemers.” Maria: “Ik liep rond met onverwerkte ervaringen die ik niet durfde te delen met mijn familie. Dankzij de gespreksgroep heb ik meer vertrouwen gekregen en dat voelt heel goed.”
Veilige sfeer
Geestelijk verzorger Claudy Weijers leidt de gesprekken in goede banen. “We filosoferen op allerlei manieren over het leven, onder meer via het ophalen van herinneringen. Dat combineer ik met een werkvorm, soms samen met een vaktherapeut, bijvoorbeeld het luisteren naar muziek of het maken daarvan. In een veilige sfeer ontstaat er ruimte en vertrouwen voor gesprekken en ik merk dat de deelnemers dat heel waardevol vinden.”
Ze praat ook individueel met bewoners van ‘Huis aan de Vecht én Voorveldse Hof. “Gaandeweg heb ik steeds meer ervaren hoe je een gesprek in de richting stuurt van wat iemand raakt. Je ziet dat ook aan de reactie: emoties komen los, ogen gaan stralen.”
Confrontatie met eindigheid
De geestelijk verzorger weet waar ze het over heeft, want ze promoveerde op ‘Zingeving in een zorgomgeving’. “Ik was benieuwd naar hoe mensen dat nou precies doen: hun leven betekenis geven. Ouderdom staat vaak in verband met aftakelen. Ik concentreer me op de kracht waarmee bewoners omgaan met wat op hun pad komt. Ze verliezen veel, worden geconfronteerd met hun eindigheid. Dan is het begrijpelijk dat ze soms verdriet hebben. Maar in hun kwetsbaarheid kunnen ze ook kracht ervaren en die gebruiken om overeind te blijven.”
Iedereen kan bij haar aankloppen, niet alleen gelovigen. En het contact hoeft evenmin altijd uit woorden te bestaan. “De behoeften zijn verschillend. Soms wil iemand van gedachten wisselen, een andere keer is een luisterend oor al genoeg of alleen al nabijheid. Ik bezocht eens een onrustige bewoner met dementie en besloot alleen maar rustig naast hem te zitten. Hij viel in slaap en toen hij wakker werd bood hij zijn excuses aan omdat hij me zo lang had laten zitten. Mijn antwoord was dat ik het fijn vond dat hij even tot rust kwam en daar bedankte hij me voor. Ondanks zijn dementie kon hij dat heel goed verwoorden.”